حکومت در بیت المقدس (قرآن)ممکن مراد از سرزمین مقدس تمام منطقه شامات باشد؛ زیرا این منطقه به گواهی تاریخ مهد پیامبران الهی و سرزمین ظهور ادیان بزرگ، و در طول تاریخ، مدت‌ها مرکز توحید و خداپرستی و نشر تعلیمات انبیا بوده و به همین جهت نام سرزمین مقدس برای آن انتخاب شده است؛ اگرچه گاهی به خصوص منطقه بیت المقدس نیز این نام اطلاق می‌شود. ۱ - حکومتی مستبد در بیتلمقدسدر دوران موسی (علیه‌السلام)، حکومتی مستبد در بیت‌المقدس حاکم بود: •• «وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ اذْكُرُواْ نِعْمَةَ اللّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ جَعَلَ فِيكُمْ أَنبِيَاء وَجَعَلَكُم مُّلُوكًا وَآتَاكُم مَّا لَمْ يُؤْتِ أَحَدًا مِّن الْعَالَمِينَ»؛ «(به ياد آوريد) هنگامى را که موسى به قوم خود گفت: «اى قوم من! نعمت خدا را بر خود متذکر شويد هنگامى که در ميان شما، پيامبرانى قرار داد؛ (و زنجير بندگی و اسارت فرعونى را شکست) و شما را حاکم و صاحب اختیار خود قرار داد؛ و به شما چيزهايى بخشيد که به هيچ يک از جهانيان نداده بود!». •• «يَا قَوْمِ ادْخُلُوا الأَرْضَ المُقَدَّسَةَ الَّتِي كَتَبَ اللّهُ لَكُمْ وَلاَ تَرْتَدُّوا عَلَى أَدْبَارِكُمْ فَتَنقَلِبُوا خَاسِرِينَ»؛ «اى قوم! به سرزمين مقدسى که خداوند براى شما مقرر داشته، وارد شويد! و به پشت سر خود باز نگرديد (و عقب گرد نکنيد) که زيان‌کار خواهيد بود!»». ۱.۱ - تفسیر آیهدر این آیه موسی به بنی‌اسرائیل دستور داده که داخل در سرزمین مقدس شوند و خود آن جناب از وضع آنان پیش‌بینی کرده بود که از این دستور تمرد خواهند کرد و رفتن به آن سرزمین را نخواهند پذیرفت، به همین جهت امر خود را تأکید کرد به اینکه مبادا سرپیچی کنید، و دوباره به دوران سابق خود برگردید که اگر چنین کنید زیان‌کار خواهید شد، دلیل بر اینکه آن جناب چنین استنباطی داشته این است که وقتی بنی‌اسرائیل دستور آن جناب را رد کردند، موسی (علیه‌السلام) آنان را به وصف فاسقین توصیف کرد، و اگر بنی‌اسرائیل مردم درستی بودند و سابقه نافرمانی و تمرد نداشتند و تنها این یک دستور موسی را تمرد کرده بودند، اطلاق فاسق که اسم فاعل است و ثبات و دوام را می‌رساند بر آنان درست نبود، و می‌بایست فرموده باشد: (فافرق بینی و بین الذین فسقوا) خدایا بین من و مردمی که مرتکب فسق شدند جدایی بینداز. خدای سبحان در این آیه سرزمین مورد نظر خود را به قداست توصیف کرده و مفسرین مقدس بودن آن سرزمین را تفسیر کرده‌اند به سرزمینی که به خاطر سکونت انبیا و مؤمنین در آن مطهر از شرک است، و در قرآن کریم چیزی که این کلمه را تفسیر کند و به ما بفهماند چرا آن سرزمین مقدس است وجود ندارد، و آنچه که ممکن است در این باب مورد استفاده قرار گیرد آیه شریفه: (الی المسجد الاقصی الذی بارکنا حوله)، و آیه شریفه: ( و اورثنا القوم الذین کانوا یستضعفون مشارق الارض و مغاربها التی بارکنا فیها) است، که در هر دو آیه پیرامون مسجدالاقصی سرزمین مبارک معرفی شده، و معلوم است که مبارک بودن آن جز برای این نبوده که خدای عزوجل خیر کثیر در آن سرزمین قرار داده بود، و منظور از خیر کثیر جز اقامه دین و از بین بردن قذارت شرک نمی‌تواند باشد. •• «قَالُوا يَا مُوسَى إِنَّ فِيهَا قَوْمًا جَبَّارِينَ وَإِنَّا لَن نَّدْخُلَهَا حَتَّىَ يَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِن يَخْرُجُواْ مِنْهَا فَإِنَّا دَاخِلُونَ»؛ «اگفتند: «اى موسى! در آن (سرزمين)، جمعيتى (نيرومند و) ستمگرند؛ و ما هرگز وارد آن نمى‌شويم تا آنها از آن خارج شوند؛ اگر آنها از آن خارج شوند، ما وارد خواهيم شد!». ۲ - پانویس
۲.۱ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۲، ص۹۷، برگرفته از مقاله «حکومت در بیت المقدس». |